باتری "های ولتاژ" آب نمکی

در سال 2015، گروهی از دانشمندان، با استفاده از آب شور به عنوان یک الکترولیت، یک نتیجه باتری را ارائه دادند تا جایگزین بالقوه ایمن تر و سبزتر برای باتری های لیتیوم یونی تجاری، اما ولتاژ آن چیزی را که مورد نظر بود، ترک کرد. همان تیم در حال حاضر طراحی خود را تا نقطه ای که می تواند در لوازم خانگی، بدون خطر آتش سوزی و انفجار که می تواند با گزینه های معمولی همراه باشد، طراحی می کند.

می گوید: "در گذشته، اگر شما انرژی زیاد را می خواستید، شما یک باتری لیتیوم یونی غیر آبی را انتخاب می کنید، اما شما باید مصالحه ای با ایمنی داشته باشید." دکتر کنگ سوز، یکی از همکاران ارشد در ایالات متحده آزمایشگاه تحقیق ارتش "اگر ایمنی را ترجیح دادید، می توانید از یک باتری آبی مانند هیدرید نیکل / فلزی استفاده کنید، اما شما مجبور خواهید بود انرژی کمتری بپردازید. اکنون ما نشان می دهیم که شما هم اکنون می توانید به انرژی و انرژی بالا دسترسی داشته باشید."

کلید طراحی تیم، و بسیاری از باتری های امروز برای آن ماده، یک لایه محافظ به نام interphase solid-electrolyte است. این شکل در اطراف آند ان باتری زمانی که الکترولیت های انرژی در طول اولین شارژ شکسته می شوند، محافظت از واکنش های شیمیایی که می تواند باعث آتش سوزی، سیگار کشیدن و انفجار شود و اجازه می دهد تا در ولتاژ بالاتر کار کند.

تصور می شد که این بین فاز قادر به تشکیل باتری های آبی با الکترولیت های مبتنی بر آب نیست، اما در سال 2015 دانشمندان دانشگاه مریلند و آزمایشگاه تحقیقات ارتش ایالات متحده فقط با ترکیب مناسب آب نمک و نمک برخورد کردند. غلظت بالا نمک در مقایسه با آب، شش به یک به دقت، اجازه می دهد interphase به شکل و افزایش حداکثر ولتاژ باتری از 1.23 V به 3 V.
مهندس رضا بیگدلی
رضا بیگدلی
سایت خبری ربلک